افکار من
خسته ام ! خسته ام از کسانی که فقط و فقط میخواستند وقتشان را با من پر کنند... حوصله شان سر رفته بود... فرقی نمی کرد با کی... فقط میخواستند وقتشان را برایشان پر کنی ! همین... و خسته ترم ، از کسانی که در عالم مجازی و واقعی دوستشان داشتم ولی نفهمیدند مرا... حواسم بود که حواسشان نبود ! ندیدند مرا یا که نخواستند ببینند مرا ... نفهمیدند که دوستشان دارم ولی من... نفهمیدند که من همان امضایم بودم و هستم... بگذار هیچ وقت نفهمند ! یاد گرفتم که بگذارم و بگذرم ... شاید روزی ، کسی ، جایی ، و به بهانه ای بفهمد مرا....
